Το κείμενο γράφεται προ διετίας και περισσότερο... Δυόμιση χρόνια μένει αδημοσίευτο λόγω θυμού! Χωμένο κάπου στους σέκτορες του δίσκου μου περιμένοντας υπομονετικά να ...ωριμάσει! Ιδού λοιπόν ένα ημερολόγιο για την έκδοση άδειας λειτουργίας «σαντουιτσάδικου» εντός του ιστορικού τριγώνου της Αθήνας!
Ήταν καλοκαίρι του ’12. Ο Alex είχε «σημαδέψει» ένα κατάστημα στην Κολοκοτρώνη, στο βάθος μιας στοάς κάπου απέναντι από το ΤΣΜΕΔΕ. Είχε βρει και μια επαφή για να κάνει κατάστημα γνωστής αλυσίδας έτοιμου φαγητού. Δεν ήταν πολύ μεγάλο κατάστημα, κάπου στα 30 τ.μ. ήταν αλλά για τη δουλειά που το ήθελε έφταναν. Τραπεζοκαθίσματα δεν ήθελε, πολλά-πολλά δεν ήθελε, μονάχα μια τουαλέτα με προθάλαμο ήθελε, εξοπλισμούς κι εργασίες υγιεινής και χρήσης… Έχοντας την προέγκριση στα χέρια ήμασταν έτοιμοι για την πολεοδομία, μια πολεοδομία με «καινούριο» ΓΟΚ, «καινούριο» τρόπο έκδοσης οικοδομικών αδειών, μια πολεοδομία του δήμου πλέον, στελεχωμένη κατά το ήμισυ με «νέα πρόσωπα»… Ο -εν μέσω βαθειάς κρίσης- άνεμος αισιοδοξίας είχε πάρει τα μυαλά όλων… Αλλά υπαρκτός δεν ήταν!
Η «κατά συνθήκην» μελέτη και το Συμβούλιο αρχιτεκτονικής…
Καινούριος ΓΟΚ σημαίνει ότι κάτι είχε αλλάξει στον τρόπο που σκεφτόταν κάποιος νομοθέτης. Με βάση τα γραφόμενα, ουσιωδώς καινούριος ΓΟΚ δεν υπήρξε, πολύ δε που δεν είχε μεταβληθεί καθόλου το σύνολο των προαπαιτούμενων για μια αλλαγή χρήσης καταστήματος σε ΚΥΕ. Ο δε καινούριος τρόπος έκδοσης αδειών υποσχόταν άδεια-έγκριση σε 10 ημέρες… Αρκεί βεβαίως να μην έχεις να περάσεις πριν από το Συμβούλιο Αρχιτεκτονικής… Γιατί αν είσαι στο ιστορικό τρίγωνο πρέπει να περάσεις… Κι αν πρέπει, πρέπει πρώτα να κάνεις όλη την αρχιτεκτονική μελέτη και να μην περιοριστείς σε ένα διάγραμμα δόμησης! Κι ας πρόκειται για μια αλλαγή χρήσης που ουσιαστικά δεν μεταβάλλει τίποτε υλοποιημένο στο κατάστημα. Ουδεμία οικοδομική εργασία δεν πρόκειται να γίνει!
Κι αν είναι να κάνεις όλη τη μελέτη (η οποία παρεμπιπτόντως περιλαμβάνει κατόψεις, όψεις και τομές όλου του κτιρίου) για να καταλήξεις να κάνεις τον περιβόητο έλεγχο του διαγράμματος δόμησης σε υπάρχον κτίριο, πρέπει πρώτα να είσαι γνώστης του οικοδομικού κανονισμού με τον οποίο κτίστηκε το κτίριο, δηλαδή το ΓΟΚ του ’29! Ουσιαστικά για να βεβαιώσεις/αποδείξεις ότι τελικά το κτίριο δεν έχει αυθαιρεσίες. Τις οποίες (αν εντοπιστούν) ασφαλώς και δεν πρόκειται κανένας συνιδιοκτήτης να αποδεχθεί, πολύ δε η συνέλευση της πολυκατοικίας, για να μπεις στις διατάξεις των αυθαιρέτων… Αλλά αυτό είναι άλλο καπέλο!
Και καθώς διαβάζεις το ΓΟΚ του ’29, ανακαλύπτεις ότι πρέπει να ερευνήσεις εκείνο το διάταγμα υψών του ’34… Κείνο που έλεγε τα μέγιστα επιτρεπόμενα ύψη σε κάθε τομέα στην Αθήνα… Μόνο που πρέπει να ξέρεις και τους τομείς! Γιατί αν δεν τους ξέρεις, δεν τους ξέρει κανένας. Μια κυρία τους ήξερε μονάχα, κι αυτή συνταξιοδοτήθηκε(!) μόλις μια εβδομάδα πριν από εκείνη την ημέρα που πήγες να τη ρωτήσεις στο ΥΠΕΚΑ, στην Αμαλιάδος… Και, ως εκ τούτου, το ΥΠΕΚΑ σε παρέπεμψε πάλι πίσω στην πολεοδομία ως αναρμόδιο! Το τι έκανε το αρχείο της εκείνη η κυρία παραμένει ακόμη άγνωστο. Τα τμήματα στο ΥΠΕΚΑ κλείνουν το ένα μετά το άλλο, και αρνείσαι να πιστέψεις ότι εκείνη η κυρία το πήρε στο σπίτι της. Αρνείσαι επίσης να δεχτείς ότι θα μείνει κλειστό και σκοτεινό, αναξιοποίητο σε κάποιο αρχείο μέχρι την επόμενη μετακόμιση για κάποια αποθήκη!
Εναλλακτικά έχεις ένα καλό φίλο στην πολεοδομία. Εκείνον, τον γνωστό Κώστα… Κι –έτσι απλά- αυτός σου βγάζει από το πουθενά ένα τρεμάμενο χάρτη, μια παλιά φωτοτυπία. Τομέας Α! Ας το ήξερες από πριν γαμώτο…
Και να θέλεις όμως να αγιάσεις δεν σε αφήνουν… Η μελέτη είναι πια έτοιμη, συμβούλιο αρχιτεκτονικής όμως δεν διενεργείται αφού το ΤΕΕ έχει εξαγγείλει απεργία η οποία βαστάει ενάμιση μήνα. (Θυμάστε;) Κολλητά οι δημοτικοί υπάλληλοι, ‘κείνα τα νέα πρόσωπα της πολεοδομίας, κάνουν με τη σειρά τους τις δικές τους κινητοποιήσεις χαρίζοντάς σας ένα ακόμη δεκαπενθήμερο απραξίας! Και φτάνει πια ο Δεκέμβρης… Όλο ανακούφιση, μετά από ακόμη 20 ημέρες από το πρωτόκολλο, περνάς από το συμβούλιο όπου ως επιστέγασμα της υπομονής σου όλο αυτό τον καιρό δέχεσαι τα συγχαρητήρια της επιτροπής για τα σχέδια σου. Όχι ότι έχει καμία σημασία, δεν ελέγχεται η μελέτη άλλωστε για την ομορφιά που παρέχουν μερικές χοντρές γραμμές και μερικά hatch.
Στην πολεοδομία… Η πληρότητα
Παίρνεις το φάκελο να τον πάς στο «παλάτι» της Σωκράτους. Δίπλα είναι! Αφελώς σκέφτεσαι ότι αυθημερόν θα πάρεις πρωτόκολλο αφού πρώτα περάσεις την πληρότητα. Και το σκέφτεσαι αυτό αφού έχεις ένα φάκελο πιο παχύ κι από τηλεφωνικό κατάλογο… Κι όμως! Η κυρία ζητά κάτι που πουθενά δεν γράφτηκε, κι από πουθενά δεν αναγνώσθηκε… Κάτι που ίσως και να όφειλες να υποψιαστείς: Αρχαιολογία νεωτέρων! Η οποία νεωτέρων δεν εγκρίνει μόνο τις υπάρχουσες όψεις, μπορεί να ελέγξει και αυτή καθαυτή τη χρήση! Ακόμη κι αν στο ίδιο κτίριο, την ίδια στοά έχει εκδώσει κι άλλος άδεια ΚΥΕ, κι έχει στο φάκελό του έγκριση της νεωτέρων… Επί της προσόψεως… Για άδεια bar! Τι κι αν για τη χρήση αποφαίνεται άλλη επιτροπή, άλλο συμβούλιο; Θέλεις αρχαιολογία νεωτέρων!
Απαιτεί ίσως μεγάλο σθένος για έναν δημόσιο υπάλληλο να παρακάμψει την τυπική διαδικασία για να διασφαλίσει το αυτονόητο. Ξανατρέχεις στον φίλο σου τον Κώστα… Σε ξεμπερδεύει ζητώντας σου απλά τη φωτοτυπία από την έγκριση νεωτέρων του άλλου φακέλου, που αφορά το κατάστημα δίπλα σου. Και παίρνεις πληρότητα! Και παίρνεις τις σκάλες για να κατέβεις στο πρωτόκολλο. Κι όσο κατεβαίνεις αναρωτιέσαι γιατί στο καλό να χρειάζεται έγκριση της νεωτέρων για ένα κτίριο του ’38. Ένα κτίριο που κάποια άλλη υπηρεσία έχει αποφανθεί ότι δεν είναι διατηρητέο… Ένα κτίριο στο οποίο δεν θα παρέμβεις σε καμία όψη ακόμη κι αν αυτή βρίσκεται στο βάθος της στοάς. Η χρήση; Μα έχουν εγκριθεί πολύ πιο περίεργες χρήσεις σε πιο …περίεργα σημεία του ιστορικού τριγώνου!
Στο τοπογραφικό και τον πρώτο έλεγχο των αρχιτεκτονικών
Περνάνε κάνα-δυο μέρες και πάς πάλι… Θα δεις σε ποιόν χρεώθηκε το τοπογραφικό, και εν ολίγοις επειδή σχεδόν ποτέ δεν κολλάμε στο τοπογραφικό, θα κοιτάξεις να τον προχωρήσεις το φάκελο… Να τον χρεώσεις στον αρχιτέκτονα αν γίνεται… Αθώο μου αγόρι!!! Και περνά μια μέρα γιατί ο φάκελος ακόμη δεν είχε χρεωθεί, περνά δεύτερη μέρα γιατί χρεώθηκε μεν ο φάκελος αλλά ο ελεγκτής δεν τον είχε δει ακόμη, περνά και η τρίτη μέρα επειδή ο ελεγκτής έλειπε σε αυτοψία, και την τέταρτη ημέρα κατά τας γραφάς πετυχαίνεις να τον δεις. Κι εκείνος σου βρίσκει διορθώσεις… Ρε, μήπως έσφιξαν οι κώλοι με τον καινούριο τρόπο έκδοσης αδειών ή λες να φταίει η ρημάδα η …αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων;
Πρέπει λέει, άκουσον-άκουσον, να σημαδέψεις με κυκλάκια τις ακμές των όμορων ιδιοκτησιών και να βάλεις ενδείξεις για τις στοές στην απέναντι άκρη του οικοδομικού τετραγώνου από εκεί που είναι το δικό σου κατάστημα… Σφίγγεις τα δόντια, γυρνάς στο γραφείο. Οι διορθώσεις είναι έτοιμες αστραπιαία και την άλλη μέρα ξαναπάς. Λείπει εκτάκτως ο ελεγκτής και την παράλλη μέρα έχει απεργία. Στο τέλος μετά από μερικές ακόμη χαμένες μέρες τον βρίσκεις. Κι εκείνος σου βρίσκει κι άλλα λάθη, διαφορετικά από εκείνα της πρώτης φοράς. Γίνεσαι έξαλλος αλλά συγκρατιέσαι… Διορθώνεις πάλι ρυμοτομικές γραμμές, περνάς οικοδομικές γραμμές πάνω από διατηρητέα κτίρια, μόνο που δεν δηλώνεις πάνω σε κείνο το δύσμοιρο τοπογραφικό ότι εσύ, ο τοπογράφος κι ο ιδιοκτήτης δεν έχετε αλλάξει προσφάτως φύλο και σεξουαλικές προτιμήσεις…
Η θεώρηση έρχεται ως δώρο εξ ουρανού. Και λαμβάνεις από το τοπογραφικό προφορική διαβεβαίωση ότι δίνεται αλλαγή χρήσης σε ρυμοτομούμενο αφού μόλις δύο κτίρια πιο πέρα υπάρχει διατηρητέο… Όσο κι αν φαίνεται περίεργο και άστοχο. Ανακουφίζεσαι! Και περιμένεις την επόμενη χρέωση. Αλλά όχι εκείνη την ημέρα, την επόμενη. Την επόμενη; Όχι αν στην Αθήνα ο κατακλυσμός της 22ας Φεβρουαρίου του ‘13 κάνει το δύσμοιρο κτίριο της πολεοδομίας να μπάζει από παντού…
Μπορεί ως μηχανικός να ξεκινήσεις από το γραφείο σου και να κάνεις κάτι χιλιόμετρα και μερικές ώρες για να φτάσεις στη Σωκράτους, μπορεί άλλο τόσο να κάνει κι ο ιδιοκτήτης, μπορεί ακόμη και να υπερβαίνεις εμπόδια δυσλειτουργίας του μετρό και των συγκοινωνιών… Αλλά καταφέρνεις να φτάσεις στην πολεοδομία. Ο φάκελος όμως; Ο φάκελός σου, δυστυχώς, αντιμετωπίζει ιδιαίτερες δυσκολίες να μεταβεί από τον 1ο όροφο στον 4ο…
Κι αν ακόμη το τοπογραφικό σε διαβεβαίωσε, ο πρώτος έλεγχος των αρχιτεκτονικών σε προσγειώνει άτσαλα. Σε στραπατσάρει φωτίζοντας στο βάθος το πιθανό πια ενδεχόμενο να μην βρίσκεσαι ούτε στα μισά της διαδρομής… Κατά τον φρεσκότατο ΝΟΚ λοιπόν στο άρθρο 5 – «Χρήση κτιρίων» αναφέρεται: Σε κτίρια νομίμως υφιστάμενα εντός εγκεκριμένου σχεδίου ή οικισμού, είναι δυνατή η αλλαγή χρήσης σύμφωνα με το ισχύον ρυμοτομικό σχέδιο, τις ισχύουσες χρήσεις γης της περιοχής και ανεξάρτητα από τυχόν μεταβολή λοιπών όρων δόμησης. Η Κολοκοτρώνη έχει ρυμοτομούμενο τμήμα και ως εκ τούτου ακόμη κι αν είσαι πίσω από την οικοδομική γραμμή δεν παίρνεις άδεια αλλαγής χρήσης. Ακόμη χειρότερα, η απόφαση αυτή τονίζεται με εγκύκλιο που εκδόθηκε όχι λιγότερο από ένα μήνα πριν… Εγκύκλιο που εκδόθηκε από τη ΔΟΚΚ για να τονίσει το ανεξήγητο, εκείνο που προφανώς κι άλλοι εκτός από εσένα διαβάζοντας εκείνο το άρθρο δεν πίστεψαν. Όμως προ της εγκυκλίου η πολεοδομία εξέδιδε άδειες αλλαγής χρήσης ανεξαρτήτως της περιγραφής του ΝΟΚ.
Το σκεπτικό του νόμου: Αν αυξήσεις την εμπορική αξία στην ιδιοκτησία τότε ο δήμος θα πρέπει να δώσει μεγαλύτερη αποζημίωση σε μελλοντική απαλλοτρίωση. Ότι τσακίζεις την επιχειρηματικότητα σε μια περιοχή δεν λαμβάνεται υπ’ όψιν ακόμη κι αν έχει γίνει ενδελεχής έρευνα της αγοράς και της περιοχής. Το ότι δεν έχει πραγματοποιηθεί η απαλλοτρίωση από το 1963 και μετά αλλά και ότι ο μοναδικός πιθανός λόγος που μπορεί να κατεδαφιστεί όλο το ρυμοτομούμενο μήκος της οδού (συμπεριλαμβανομένων και των διατηρητέων κτισμάτων) είναι ένας βομβαρδισμός ή ένας μετεωρίτης δεν το εξετάζει κανείς… Η λύση; Η απάντηση για τούτο από τον φορέα της απαλλοτρίωσης, το Δήμο Αθηναίων! Η ελέγκτρια συμβουλεύει ότι αν γίνει έγγραφη ερώτηση και δεν απαντηθεί εντός εξαμήνου τότε η πολεοδομία δύναται να προχωρήσει σε αδειοδότηση… Αλλά ο νόμος είναι νόμος… Και κανείς δεν θα αντιταχθεί, εκτός αν κατά τα λεγόμενα της ελέγκτριας, αλλάξει ο …νόμος!
Στο τμήμα απαλλοτριώσεων και ρυμοτομίας του δήμου
Στο δήμο όμως τα πράγματα είναι σκούρα… Βρίσκεις τον ίδιο τον προϊστάμενο. Του ανοίγεις κουβέντα για το θέμα θέλοντας να είσαι όσο πιο περιγραφικός μπορείς. Θέλοντας να λύσεις το πρόβλημά σου πρακτικά ζητώντας βοήθεια… Πέφτεις όμως σε γονιδιακά ευθυνόφοβο προϊστάμενο ο οποίος (για αυτό και μόνο το λόγο) συμπεριφέρεται αμυνόμενος ωσάν να είναι μεταλλαγμένος αρχηγός ανεξάρτητου κρατιδίου εντός της επικράτειας. Φαίνεται από την καλημέρα του… Κι όσο κουβεντιάζεις μαζί του, ζητώντας του απλά μια βεβαίωσή του ότι ο δήμος δεν θα προχωρήσει σε απαλλοτρίωση εντός εξαμήνου, διαβάζεις στα μάτια του αυτό που σκέφτεται: Ότι μπορεί να έχεις μια ντουζίνα τρόπους για να τον κοροϊδέψεις και τελικά τη βεβαίωσή του να τη χρησιμοποιήσεις για …παραγωγή εκρηκτικών υλών! Κι αν κάνεις κάτι τέτοιο, εκείνος ο φιλήσυχος και κατά τα άλλα φιλότιμος μισθωτός δημόσιος υπάλληλος θα βρεθεί μπλεγμένος για όλη την υπόλοιπη ζωή του! Αν σε πιστέψει σου δίνει τη βεβαίωση εντός 15 ημερών. Αν πάλι όχι, η αίτηση επιστρέφει με την παρέλευση ενός απαγορευτικού εξαμήνου και η διαδικασία έγκρισης της δόμησης συνεχίζεται αυτοδίκαια… Αυτός όμως δεν σε πιστεύει!
Όσο αυτός προβληματίζεται εσύ παρακαλάς… Η κατάληξη μοιάζει με κουίζ: Ζητάς από το δήμο μια βεβαίωση την οποία αν αυτός (ο δήμος) δεν απαντήσει μέσα σε έξι μήνες είσαι ελεύθερος να προχωρήσεις. Επειδή όμως οι έξι μήνες είναι μεγάλο διάστημα για να πληρώνεις ενοίκια ο δήμος κάνει ένα χαρτί στην πολεοδομία το οποίο αν εκείνη (η πολεοδομία) δεν απαντήσει εντός 40 ημερών, τότε ο δήμος είναι ελεύθερος να απαντήσει… Να απαντήσει σε κείνη την ερώτηση που πρέπει να φτάσει τελικά στην πολεοδομία… Παραλογισμός;
Όχι. Γιατί η πολεοδομία έχει καταντήσει φορέας συλλογής χαρτιών και εγκρίσεων. Όταν για αυτό το κατάστημα χρειάζεται γνωμοδότηση από 6-7 τουλάχιστον φορείς (έγκριση χρήσεων γης από το ΥΠΕΚΑ, προέγκριση δήμου, εφορία νεοτέρων μνημείων, εφορία προϊστορικών αρχαιοτήτων, συμβούλιο αρχιτεκτονικής, βεβαίωση δήμου περί μη απαλλοτρίωσης, πυροσβεστική, οδηγία περί φωτισμού από την περιφέρεια) για να σου δώσει μία έγκρισή δόμησης η πολεοδομία… Όταν αυτή (η πολεοδομία) αδυνατεί να λάβει πρωτοβουλίες αλλά μπορεί να απαντήσει σε ερώτημα άλλου φορέα, τότε έχουμε πρόβλημα. Ο ιδιοκτήτης έχει πρόβλημα αφού αναγκάζεται, μπροστά στο διαφαινόμενο κίνδυνο οι δαπάνες που έχει κάνει να μείνουν αναξιοποίητες για έξι μήνες, να συμβιβάζεται με αναμονή 40 ημερών… Και θέλοντας και μη, περιμένεις!
Μια και περιμένεις ρωτάς την εφορία νεωτέρων μνημείων… «Τι δικαιολογητικά χρειάζεστε για την αίτηση;» Μεταξύ των άλλων λίγο έως πολύ αναμενόμενων, σου ζητούν και τη χρήση γης του ΥΠΕΚΑ! Και πραγματικά αναρωτιέσαι αν υπάρχει κανένας δημόσιος φορέας που να έχει τ’ αρχίδια να πάρει την πραγματική ευθύνη πάνω του… Κανένας φορέας δεν υπάρχει που να μην χρειαστεί γνωμοδότηση από άλλο φορέα; Ο δήμος ρωτάει την πολεοδομία. Η πολεοδομία επιστρέφει το ερώτημα με αντ-ερώτηση πίσω στο δήμο. Η νεωτέρων για να απαντήσει πρέπει πρώτα να ρωτήσει το ΥΠΕΚΑ. Και όχι πραγματικά να το ρωτήσει… Πρέπει ΕΣΥ να τους πας την απάντησή του… Χαρτιά από ‘δω, χαρτιά από κει… Και μετά αυτοί θα σκεφτούν περίπου δύο με τρεις μήνες για να σου απαντήσουν…
«Συζητήσαμε το θέμα σας με την ελέγκτρια αλλά και την προϊσταμένη…» λέει ο προϊστάμενος των απαλλοτριώσεων, «αν το κάνατε το κατάστημα μόνο εμπορικό;» Δεν πιστεύεις στα αυτιά σου, πας από την πολεοδομία για να το ξανακούσεις… Τα ίδια σου λέει και η ελέγκτρια! «Κάνετε το κατάστημα εμπορικό, δεν το ονομάζετε υγειονομικού ενδιαφέροντος και δεν χρειάζεται αλλαγή χρήσης με αυτό τον τρόπο… Πάτε κατ’ ευθείαν στο δήμο με σχέδια και βεβαίωση χρήσης…» Ξανά δεν πιστεύεις στα αυτιά σου… Η ίδια η πολεοδομία προσπαθώντας να διώξει από πάνω της την ευθύνη προτείνει να την φορτωθεί ο ιδιοκτήτης! Γιατί ασφαλώς κατά τα γραφόμενα στους νόμους και τις εγκυκλίους θα μπορούσε, πράγματι, κάποια στιγμή να ρυμοτομηθεί η Κολοκοτρώνη…
Το νταλαβέρι με την υγειονομική υπηρεσία…
Εκεί που νομίζεις ότι ξεμπέρδεψες έρχεται πάλι το κρύο ντους! Σε ποια κατηγορία θα βάλεις το κατάστημα για να το καταλάβει σωστά το υγειονομικό; Άλλος ένας πρόσφατος νόμος που περιγράφει όλες τις νέες υγειονομικές διατάξεις βρίσκεται μπροστά σου. Ο οποίος ουσιαστικά είναι γενικότερος, ασαφής σε πολλά σημεία και κυρίως ευνοεί την κρίση του επισκέπτη ελεγκτή της υπηρεσίας! Κι όσα ήξερες πρέπει να τα αναθεωρήσεις. Απλά πραματάκια… Παραλαμβάνεις λουκάνικα, ψωμάκια και μαρούλι, τα συνθέτεις και φτιάχνεις ένα hot dog. Αν είναι να μην είσαι κατάστημα υγειονομικής χρήσης (που κανονικά είσαι) αλλά εμπορικό κατάστημα που κάνει μια απλή συσκευασία, τότε σε ποια κατηγορία εμπίπτεις;
Έχοντας αποστασιοποιηθεί από τη διαδικασία μια και ο ιδιοκτήτης αποφάσισε να την ολοκληρώσει «εκ των έσω», μπορώ πλέον να αναρωτηθώ: Είναι ο δήμος ή η πολεοδομία το μεγαλύτερο μπουρδέλο της δημόσιας Αθήνας; Από τη μία ο δήμος που θέλει να ορίζει με μαφιόζικο τρόπο ποια μαγαζιά θα δουλέψουν στην πόλη (από δημαρχίας Ντόρας κι εντεύθεν) κι από την άλλη μια πολεοδομία που απλά δεν φέρει καμία ευθύνη... Μια πολεοδομία που παλαιότερα έδινε άδειες αλλαγής χρήσης ακόμη και μετά την ισχύ του ΝΟΚ, αλλά σταμάτησε μετά την έκδοση της εγκυκλίου... Μιας εγκυκλίου που αφορούσε περίπτωση στο Ηράκλειο της Κρήτης... Αλήθεια, εκείνη την γνωμοδότηση του νομικού συμβουλίου του κράτους (που αφορούσε το δήμο Αθηναίων) γιατί την έγραψαν όλοι στα παλαιότερα των υποδημάτων τους;
Ο επίλογος
Να πω ότι δεν το προσπάθησα ή δεν ταλαιπωρήθηκα; Να πω ότι ήμουν άτυχος; Αφελής ή ανίκανος; Τίποτε από αυτά... Απλώς δεν είμαι εκείνος ο τύπος που θα μοιράσει «δωράκια» ένθεν κι εκείθεν... Πολύ δε σε ανθρώπους που δεν τ' αξίζουν!
Ο Alex είδε κι απόειδε και στράφηκε αλλού, και δικαίως… Την άδεια τελικά την πήρε έξι μήνες μετά. Όχι άδικα… Ποτέ δεν ρώτησα πως και γιατί...