Αν υπήρχε μια θεωρητική ψηφοφορία για το μεγαλύτερο τεχνολογικό επίτευγμα των καιρών μας, η πρώτη απάντηση που θα ήθελα να δώσω θα ήταν ο τρισδιάστατος εκτυπωτής και οι εφαρμογές του. Για τους αρχιτέκτονες που το επάγγελμά τους που βασίστηκε εδώ και μπόλικους αιώνες στην απεικόνιση του μελλοντικού, της πρόθεσης και της θέλησης, αυτή η απεικόνιση βασίστηκε σε διάφορα μέσα, υλικά και τρόπους. Κι ο τρισδιάστατος εκτυπωτής είναι το επόμενο τεχνολογικό βήμα!
 |
| "Could we print a kitchen out of potato starch?"http://www.wired.co.uk/news/archive/2013-06/04/architecture-and-3d-printing/viewgallery/vm60541003 |
Από εκκολαπτόμενοι λυκειόπαιδες μάθαμε όλα τα μυστικά του rapidograph και περάσαμε ως φοιτητές στην χαρτοκοπτική της μακέτας. Μέσα από αυτές τις παραγωγικές διαδικασίες ανακαλύψαμε πως πρέπει να σχεδιάσουμε τις σκιές στις όψεις ή και τις τομές ακόμη, τις υφές και τα χαρακτηριστικά των βασικών οικοδομικών υλικών αλλά και στοιχείων της φύσης, και πολλά άλλα. Η δε κατασκευή των προπλασμάτων (των μακετών) ήταν ακόμη πιο ευρεία ως προς τον τρόπο απεικόνισης αφού η επιλογή της αντιστοιχίας των υλικών ήταν έρμαιο της φαντασίας του κάθε φοιτητή. Η Στουρνάρη εκείνα τα χρόνια πρέπει να είχε στα υπόγεια των καταστημάτων της τα μεγαλύτερα αποθέματα σε κάθε είδος γκρι χαρτονιών για τις μακέτες με εμφανή μπετά ενώ οι πλέον προχωρημένοι επισκέπτονταν τις «ψαγμένες» λαϊκές αγορές για να αγοράσουν ματσάκια ρίγανης για τα δέντρα τους. Η ρίγανη απέδιδε όλες τις αναγκαίες κλίμακες! Και με λίγο φιξατίφ άντεχε κιόλας…
 |
| Λαστιχένια και γύψινα καλούπια για την κατασκευή πλήθους επαναλαμβανόμενων προπλασμάτων - Διπλωματική εργασία: Μεταφερόμενο νοσοκομείο - 1999-2000 |
Θυμάμαι ειδικά ότι εν έτει 2000 ακόμη απαγορευόταν η σχεδίαση μέσω υπολογιστή στις φοιτητικές εργασίες το δε μάθημα της πληροφορικής ήταν μια παρωδία. Μόνο με την είσοδό μας στον επαγγελματικό στίβο γνωρίσαμε τις ικανότητες των υπολογιστών… Για όσους μπορούν να θυμηθούν, ηλικιακά ήταν περίπου τότε που ο Bill Gates «σκότωσε» το MS-Dos… Τότε λοιπόν, σε σχέση με τα ριζόχαρτα και τα πενάκια, ο υπολογιστής μπορούσε να διορθώσει και να ξανατυπώσει χωρίς να πρέπει να σκέφτεσαι τα …ξυραφάκια! Μπορούσες επίσης να τυπώσεις σε οποιαδήποτε κλίμακα! Μπορούσες να αλλάξεις πενάκια, να διορθώσεις ότι τράβαγε η ψυχή σου και απλά να ξανατυπώσεις. Και όλο αυτό ήταν ένα κατακλυσμικό σοκ για τους πιτσιρικάδες αρχιτέκτονες. Πολύ μεγαλύτερο από την παρθενική επίσκεψη στην πολεοδομία!
Μακέτες δεν ξανακάναμε οι περισσότεροι. Είχαμε την τρισδιάστατη σχεδίαση. Έπαιρνες το σπίτι και το έστριβες από ‘δω κι από ‘κει και έκανες σαν μικρό παιδί… Μέχρι κι από την κάτω μεριά το κοιτούσες μπας και σου ξέφευγε τίποτε… Μετά μάθαμε και άλλες καινούριες λέξεις όπως μοντελοποίηση, φωτορεαλισμός κλπ. Πηγαίναμε διακοπές στα νησιά και καθόμασταν με τις ώρες να πετύχουμε τον τέλειο ήλιο για να φωτογραφίσουμε μια λιθοδομή σε κάποιον μαντρότοιχο. Τη θέλαμε για map στα υλικά μας, ήμασταν πιο προχωρημένοι έτσι… Και καταλήγαμε να βγάζουμε εικόνες που δεν μπορούσαμε καν να τις φανταστούμε, βλέπαμε το κτίριο να σηκώνεται προτού πέσουν τα ράμματα στο χώμα για να σκάψουν οι μπουλντόζες… Παίζαμε συνεχώς!
Έχουμε πλέον σήμερα και ψηφιακές φωτογραφικές μηχανές και μετράμε τις αξιώσεις μας σε megapixel. Τότε έπρεπε να περιμένουμε το φωτογραφείο να εκτυπώσει το φιλμ και μετά να σκανάρουμε (αν θέλαμε να την κολλήσουμε σε κανένα κείμενο στο word) και μάλιστα σε υποπολλαπλάσιες αναλύσεις από σήμερα. Σήμερα πια έχουν εξελιχθεί τα πάντα… Οι υπολογιστές είναι πια 100 φορές πιο ισχυροί και τα εικαστικά αποτελέσματα πολλάκις καλύτερα. Το γεγονός ότι πάντα θα βρεθεί μια πελάτισσα που απλά δεν θα της αρέσει είναι ανίκητο από την τεχνολογία! Αλλά η τεχνολογία εξελίσσεται, η πελάτισσα δυστυχώς όχι!
 |
τότε… - από το προσφάτως τετμημένο ΦΙΞ – φωτό: Π. Μαρκουϊζος
|
 |
| …και σήμερα – από το εργοτάξιο του Κέντρου Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος στο Δέλτα Φαλήρου, φωτό: Γ. Γερόλυμπος |
Και το επόμενο βήμα της τεχνολογίας είναι η τρισδιάστατη εκτύπωση. Από το μοντέλο του υπολογιστή κατ’ ευθείαν στον φούρνο! Το υλικό με το οποίο παράγεται το πρόπλασμα ποικίλλει, κυρίως ωστόσο κυριαρχούν τα κεραμικά και κάποια πολυμερή. Αλλά είναι ακόμη σε πειραματικό στάδιο κι επιδέχεται βελτιώσεις, δείχνει δε ότι θα εξαπλωθεί σε πολλές μα πολλές εφαρμογές και πεδία. Ήδη το χρησιμοποιούν επαγγελματικά οι αρχαιολόγοι, οι οδοντίατροι, οι κοσμηματοποιοί, οι μηχανολόγοι αλλά και οι κινηματογραφιστές… Μερικές από αυτές τις εφαρμογές είναι ιδιαιτέρως εντυπωσιακές και βεβαίως δεν υστερούν σε ποιότητα, έτσι λένε… Ιδού λοιπόν ένα ωραίο link…
Τον τρισδιάστατο εκτυπωτή χρησιμοποιούν βεβαίως και οι μηχανικοί για τα κτίρια…
Κι όχι για να παίξουν, ακόμη κι αν ενέχει ένα μεγάλο ποσοστό ψυχαγωγίας…
Την εποχή που τέτοια εγχειρήματα στην καθημερινότητα του επαγγέλματος και την τρέχουσα κατάσταση έχουν, ακόμη, τσουχτερό κόστος και ίσως ασύμφορο, υπάρχουν κάτι τύποι που το έχουν προχωρήσει εντυπωσιακά το …πράμα. Πρόσφατα μόλις, τα σόσιαλ μύδια έδωσαν έκταση σε ένα ρομπότ που κατασκευάζει κτίρια! Να το:
Δεν είναι τρισδιάστατη εκτύπωση με την έννοια του «εισάγω ένα τρισδιάστατο data και ψήνω σε ένα φούρνο». Παντογράφο το λες, ρομποτική οικοδομή το λες, γρήγορο είναι, ακριβές κι αλάνθαστο μπορεί και να είναι, αλλά τρισδιάστατο εκτυπωτή δεν το λες… Για του λόγου το αληθές, έναν τόσο ακριβό αλλά και ευαίσθητο τρισδιάστατο εκτυπωτή δεν μπορείς τόσο εύκολα να τον στείλεις σε ένα ταξίδι δίχως επιστροφή, λ.χ. στον Άρη. Στέλνεις όμως ένα ρομπότ! Ένα (ή και περισσότερα) ρομπότ προγραμματισμένο να κατασκευάσει μια σειρά από εγκαταστάσεις που αρχικά σχεδίασε ένας starchitect. Ορίστε (εδώ) τι σχεδίασε αυτός και η ομάδα του:
Εκτός από αυτόν όμως έχει αναπτυχθεί και η παρέα των space architects, κάτι τύποι οι οποίοι κατά τα φαινόμενα παίρνουν πτυχίο από τη NASA και δεν έχουν καμία σχέση με την αρχιτεκτονική όπως την ξέρουμε και την καταλαβαίνουμε, καμία ακόμη και με αυτή της Zaha Hadid! Τούτοι (εδώ) σχεδίασαν κάτι σχεδόν ίδιο με τους άλλους αλλά με καλύτερη ικανότητα προσαρμογής/adaptability.
Αλλά από τέτοια απέχουμε μακράν. Η πρώτη αποστολή στο γειτονικό πλανήτη είναι προγραμματισμένη για μια δεκαετία από τώρα, το 2024.
Επειδή μάλλον απέχουμε ακόμη μέχρι να φτάσουμε και στο home based 3d printing, να έχουμε δηλαδή ο καθένας έναν τέτοιο εκτυπωτή οικιακών δυνατοτήτων στο σπίτι, να κάνουμε download ότι τραβάει η ψυχούλα μας και να το εκτυπώνουμε… (όχι και πάρα πολύ πάντως) ε, βρήκα κάτι που θέλω να το κάνω δώρο στα παιδάκια μου…
Επειδή μάλλον απέχουμε ακόμη μέχρι να φτάσουμε και στο home based 3d printing, να έχουμε δηλαδή ο καθένας έναν τέτοιο εκτυπωτή οικιακών δυνατοτήτων στο σπίτι, να κάνουμε download ότι τραβάει η ψυχούλα μας και να το εκτυπώνουμε… (όχι και πάρα πολύ πάντως) ε, βρήκα κάτι που θέλω να το κάνω δώρο στα παιδάκια μου…
Και το ‘χουν αναπτύξει –σαν ιδέα– δύο Έλληνες! Πας, σε φωτογραφίζουν γύρω-γύρω και αναπτύσσουν το τρισδιάστατο αποτύπωμά σου σε μινιατούρα. Πόσο μεγάλη; Εσύ επιλέγεις, αναλόγως του βάρους του πορτοφολιού βεβαίως-βεβαίως! Άμα θέλεις κολλάνε το κεφάλι σου σε πολεμιστές, σέρφερ και ότι άλλο ποθήσεις! Είναι δε, ο μόνος μέχρι σήμερα επιστημονικά επιβεβαιωμένος τρόπος για να αποκτήσει κανείς έναν μίνι-κλώνο του...
...σε κάθε 3D μινιατούρα που παράγουμε, προσθέτουμε μια έξτρα διάσταση: το συναίσθημα. Ό,τι νιώθεις απεικονίζεται στις εκφράσεις του προσώπου σου και στη γλώσσα του σώματός σου. Η ακριβής μεταφορά αυτών των χαρακτηριστικών από τις φωτογραφίες που παίρνουμε στο στούντιο μας στις 3D μινιατούρες είναι η διαδικασία στην οποία δίνουμε τη μεγαλύτερη έμφαση. Μονό έτσι μπορούμε να κατασκευάσουμε τη 3D μινιατούρα του αληθινού εαυτού σου...
Και ίσως είναι οι μόνοι που το έπιασαν το νόημα...
Και θα ξετρελάνει μπαμπάδες σαν κι εμένα, και οπωσδήποτε λάτρεις των παλιών RPG…
Και αναφέρει και τιμές σε αυτό το site… http://its-you.gr/
Και βρίσκεται στο στάδιο της συγκέντρωσης πόρων μέσω crowd funding… Καλή επιτυχία!