Ήταν πράγματι καιρός να μιλήσει και η ακαδημαϊκή κοινότητα και να εκφέρει την άποψή της για τα αυθαίρετα. Ένα μεγάλο επιτέλους και μια θεωρητική (οπωσδήποτε) ανακούφιση για όλους εμάς που ασχοληθήκαμε και συνεχίζουμε να ασχολούμαστε με την τραγελαφική σειρά νομοθετημάτων, εγκυκλίων και υποπαραγράφων περί της αυθαίρετης δόμησης…
Πραγματικά η απόφαση της γενικής συνέλευσης της σχολής Αρχιτεκτόνων μέσα σε μόλις δύο σελίδες, (με μεγάλο μέγεθος γραμματοσειράς όπως συνηθίζει) δεν θα μπορούσε να είναι πιο πλήρης, μεστή και ουσιαστική.
Είναι λοιπόν άξια χαιρετισμού η επιστολή σας.
Δυστυχώς όμως η ακαδημαϊκή κοινότητα απέχει παντελώς από οποιαδήποτε νομοθετική συζήτηση κλεισμένη στη γυάλα της θεωρίας εδώ και πολλά χρόνια. Απέχετε από οποιαδήποτε πρακτική και προβληματισμό που συναντούν οι αρχιτέκτονες και οι λοιποί μηχανικοί (που από τα δικά σας πανεπιστήμια βγαίνουν) στην επαγγελματική τους ζωή και σίγουρα ο λόγος σας δεν έχει και δεν θα έχει καμία απήχηση στους αποφασίζοντες του υπουργείου.
Η ζωή στην χώρα μας εδώ και χρόνια έχει αποδείξει ότι η εναντίωση στις διαθέσεις των βουλευτών στους οποίους απευθύνεστε και των λοιπών αρμοδίων πάντοτε βρίσκει εμπόδια και ποτέ (πραγματικά ποτέ) δεν εισακούγεται. Θυμηθείτε ότι και αυτή η ανακοίνωσή σας σε ένα συρτάρι θα καταλήξει… Γιατί και η δική μας αντίδραση από οποιοδήποτε άλλο πόστο την ίδια τύχη είχε!
Ίσως να είχε μεγαλύτερη ισχύ μια τέτοια ανακοίνωση αν αυτή εκδιδόταν πριν δύο χρόνια. Όταν επρόκειτο να ψηφιστεί ο πρώτος νόμος και όχι ο τέταρτος… Που ήταν άραγε τότε η σχολή των αρχιτεκτόνων;
Δεν ξέρω σήμερα τι διδάσκει η σχολή στην Αθήνα ή οι άλλες σχολές στην υπόλοιπη χώρα, αλλά πριν από 20 χρόνια που περνοδιαβαίναμε στους χώρους του Αβέρωφ οι έννοιες της κάλυψης και του συντελεστή δόμησης ήταν παντελώς απροσέγγιστες. Δεν θυμάμαι ποτέ κανέναν καθηγητή να με συμβουλεύει ότι λ.χ. εκείνη τη σκάλα πρέπει από ένα ύψος και μετά να την υπολογίσω στην κάλυψη… Ούτε ποτέ κανένας μου έμαθε κανένα «τρικ» για να γλιτώσω μερικά μέτρα από τον συντελεστή δόμησης. Οι υποχρεωτικές αποστάσεις από τα όρια και οι πρασιές ποτέ δεν δυσκόλεψαν κανέναν αφού τα οικόπεδα ήταν πολύ μεγάλα για τα ζητούμενα του θέματος… Έτσι η νομοθεσία αλλά πολύ περισσότερο η ίδια η διαδικασία αδειοδότησης δεν απασχόλησε ποτέ κανέναν…
Οι καθηγητές της σχολής στην πλειοψηφία τους δεν έχουν υλοποιημένο έργο. Κι αν είχαν, όσοι είχαν, είχαν από δίπλα και κάποιον άλλο συνάδελφο (ιζμπιτιτζή κατά την καθομιλουμένη) που τους «έτρεχε» την άδεια στην πολεοδομία. Κι αν εκείνος επέστρεφε με διορθώσεις από τους ελεγκτές όλοι αντιμετωπίζατε το τέρας του δημοσίου σαν να μην καταλάβαινε και πολλά. Όντως δεν καταλάβαινε. Αλλά δεν αντιδράσατε ποτέ!
Ναι, δεν έχουμε όμορφες πόλεις και μας το διδάξατε… Δεν έχουμε πλατείες και πράσινο, δεν έχουμε χρώμα στα κτίρια μας και βεβαίως οι δρόμοι μας και η συγκοινωνίες μας είναι επιεικώς απαράδεκτες. Μας τα είχατε πει… Γιατί όμως δεν κάνατε κάτι από τη μεριά σας; Γιατί δεν αντισταθήκατε ακόμη πιο έντονα; Γιατί δεχθήκατε μοιρολατρικά το κακό χάλι που όρισε ο αδίστακτος νομοθέτης; Αλήθεια, πόσο πραγματικά (σαν αρχιτέκτονες) ασχοληθήκατε με την αλληλοεπικάλυψη των αρμοδιοτήτων των υπόλοιπων ειδικοτήτων; Αρχιτεκτονική ξέρετε ασκούν και οι πολιτικοί μηχανικοί! Και θέλουν να ασκήσουν και οι διακοσμητές!
Δεν είδα όμως ποτέ καμία ανάλογη ανακοίνωση όταν κάποιος έκρινε με τα δικά του κριτήρια τις αρτιότητες των οικοπέδων και τις παρεκκλίσεις τους ή όταν έκλειναν σωρηδόν οι ημιυπαίθριοι; Που ήσασταν; Γιατί δεν βγάλατε κάποια ανακοίνωση όταν οι εργολάβοι σήκωναν πολυκατοικίες-τούρτες τη μία πίσω από την άλλη;
Γιατί δεν μας είπατε ότι αυτό που μας διδάξατε να ασκήσουμε ως επάγγελμα είναι τελικά ιδιότητα; Και ότι ακόμη κι αν μείνουμε άνεργοι το κράτος δεν θα το αναγνωρίσει; Κι ακόμη ότι αν δεν πληρώσουμε τις εισφορές μας δεν θα έχουν εμβόλια τα παιδιά μας; Που ήταν η ανακοίνωσή σας τότε; Που είναι η ανακοίνωσή σας σήμερα;
Για όλα όσα σας περιγράφω υπάρχουν και άλλοι φορείς οι οποίοι ασχολήθηκαν, εναντιώθηκαν και μέχρις ενός βαθμού ανέτρεψαν. Υπάρχει το ΤΕΕ, υπάρχει ο ΣΑΔΑΣ κ.α. Ασφαλώς δεν ζητά κανείς τα «ρέστα» από την γενική συνέλευση της σχολής Αρχιτεκτόνων. Μόνο που η δική σας αποστειρωμένη από συμφέροντα και διεργασίες κρίση είναι που έχει για εμάς σημασία. Για όλους εμάς που εργαζόμαστε εκεί έξω! Και αυτή θα ήθελα να την ακούω πιο συχνά και με μεγαλύτερη ισχύ. Για να μην την εκλαμβάνουμε με μοναχά ρομαντική διάθεση.