Έχεις βγει βόλτα. Κυριακή πρωί. Έχεις υποσχεθεί στον εαυτό σου ότι δεν θα ασχοληθείς με δουλειές Κυριακάτικα. Δεν θα ασχοληθείς με οτιδήποτε που επαφίεται της τεχνικής νομοθεσίας, της οικοδομής, κλπ. Δεν θα αφήσεις τίποτε να σου διαταράξει την Κυριακάτικη γαλήνη! Κι όπως βαδίζεις αμέριμνος κι ανέμελος η αρμονία κλονίζεται από αυτό!
Άστραφτε! Έλαμπε, ήταν αδύνατον να μην στρέψεις τα μάτια προς τα ‘πάνω… Ολοκαίνουρια πέργολα στη γειτονιά μας! Αυτή η κατά κόσμον πέργκολα που την στεγάζουμε από πάνω (συνήθως με το πατροπαράδοτο κεραμιδάκι) είχε κάνει την εμφάνισή της… Την περασμένη εβδομάδα δεν ήταν εκεί…
Το ίδιον του νεοέλληνα εμφανίστηκε αγέρωχο. Πάνω που λέμε ότι όλοι μαζί πρέπει να βοηθήσουμε, να συνετιστούμε και να λογαριάσουμε τους συνανθρώπους μας, να σταματησουμε βρε παιδί μου αυτόν τον καννιβαλισμό, ε, πάνω σε κείνο το σημείο βρέθηκε ο νεοέλληνας και έφτιαξε την πέργολά του. Μέσα στην ήπια ροή του Ν.4014, για τον οποίο έχουμε καιρό να ακούσουμε κανένα πιπεράτο θεματάκι στην τηλεόραση, εκεί στα χαμηλόφωνα ένας λεβέντης το αποφάσισε. Θα την κάνω τη ρημάδα, παρά να με ψήνει ο ήλιος κάθε μεσημέρι που θέλω να βάλω τη μπριζόλα, θα την κάνω…
Του είπε κι ο μηχανικός ότι είναι μόλις ένα πεντακοσαρικάκι το πρόστιμο και το αποφάσισε… Τη δήλωσε αμέσως… Και την έχει τώρα γυαλισμένη κι όμορφη και δεν θα τον ενοχλήσει κανένας για 30 ολόκληρα χρόνια… Και βέβαια δεν το βρίσκεις στο δρόμο το πεντακοσάρικο. Το έκοψε από την προσφορά του μάστορα…
Κι ο μάστορας; Μαλάκας είναι ο μάστορας; Μέσα στην οικοδομή τόσα χρόνια ο καπατσωμένος έχει ζητήσει ένα πεντακοσάρι παραπάνω από όσα θέλει να πάρει. Δεν θα τη χάσει τη δουλειά αν ζητήσει παραπάνω γιατί τον έχει καταλάβει τον άλλον, βιάζεται ο άλλος…
Και την έφτιαξαν την πέργολα και είναι όλοι περήφανοι. Με τον εαυτό τους. Και ο ιδιοκτήτης που μέσα στην αναμπουμπούλα έκανε νομιμότατη μια κατασκευή που για να βγάλεις άδεια έπρεπε πρώτα να σου βγει το λάδι. Και ο σιδεράς που τσίμπησε τα λεφτουδάκια του και του είπαν κι ευχαριστώ κιόλας. Και ο μηχανικός ο οποίος λογάριασε ότι στις αεροφωτογραφίες δεν θα φανεί το στεγαστράκι (όχι πέργολα) αφού είναι στην ίδια απόχρωση με το δάπεδο της ταράτσας…
Την κατάφεραν, λένε... Είναι τόσο καλογυαλισμένη, τόσο καινούρια! Με μια λαμαρίνα που δεν συναντάς πουθενά αλλού στην οικοδομή... Που δεν ταιριάζει με τίποτε άλλο, πουθενά αλλού... Αλλά έτσι χτίσαμε όλα αυτά τα χρόνια. Και το ίδιο θα κάνουμε τώρα που μας παίρνει... Και άμα περάσει και η πρεμούρα, άμα ησυχάσουμε με τα αυθαίρετα, φωνάζουμε και τον αλουμινά. Θα το τρέξει γύρω-γύρω και θα γίνει ένα ωραιότατο διαμερισματάκι για τα γεράματα…
Ποιος νοιάζεται για το αστικό τοπίο; Ποιός νοιάστηκε για τον γείτονα; Κανείς... Μα δεν μιλάς και με κανένα γείτονα εδώ και καιρό ...νεοέλληνα! Κλείνεσαι μέσα και βγαίνεις μόνο για τσιγάρα κι εφημερίδα... Κι αν σου γκρινιάξει ο γείτονας ξέρεις εσύ τι θα κάνεις... Πρώτα θα νοιαστείς να βρεις το δικό του το χούι για να του το χτυπήσεις και μετά θα ανησυχήσεις για τη δική σου άμυνα... Άλλωστε είσαι τακτοποιημένος τρομάρα σου...
Ας θυμηθώ και τον παλίο Έλληνα, τον αυθαίρετο (1)